Morgen ben ik mezelf er intens dankbaar voor

Leven met een glimlach

Leven met een glimlach: ik heb eindelijk ontdekt hoe dat moet. En vooral welke invloed ik zelf heb op mijn leven waardoor ik kan leven met een glimlach. Hieronder lees je er meer over.

Worstelen met het leven

Er zijn van die dagen waarop alles in het honderd lijkt te lopen: ik zoek me een ongeluk naar mijn sleutels, ik vind mijn portemonnee na lang zoeken in de badkamer, ik ruik een brandlucht als ik sta te koken omdat er nog etensresten op het gasfornuis zaten en voordat ik ook maar een begin kon maken aan het koken, moest ik eerst het aanrecht leeg maken, maar dat kon pas toen ik de vaatwasser had leeggemaakt, zodat de chaos van het aanrecht achter het vaatwasserdeurtje kon verdwijnen. Het gevraag van mijn kinderen naar gewassen sportkleding, zoekgeraakte 'belangrijke dingen' (vraag me niet wat, geen idee) en wanneer we nu eindelijk eens gaan eten, bedenk ik me wanneer de container ook al weer aan de weg moet....

Op een dag realiseerde ik me dat dit niet het leven is zoals ik mijn leven wil leiden. Ik wil leven met een glimlach. Ik heb, platweg gezegd, een hekel aan gezeur en stress is niet mijn beste maatje. Als ik een ontspannen activiteit wil doen, dan wil ik dat vol overgave doen, in een opgeruimd hoofd en ik wil niet afgeleid worden door honderden taken die door mijn hoofd vliegen.

Tegenwoordig doe ik het anders.

Ik stel mezelf steeds maar weer de vraag: 'wat kan ik vandaag doen om er voor te zorgen dat morgen soepeler verloopt?' En dat zijn kleine dingen: mijn tas vast klaar zetten voor de volgende dag, met hierin mijn portemonnee en mijn sleutels. Mijn telefoon aan de lader leggen voordat ik ga slapen. Mijn fornuis schoonmaken nadat we gegeten hebben. 's Avonds voor het slapengaan de vaatwasser aanzetten en deze 's ochtends voordat ik naar mijn werk vertrek leegruimen, zodat alle vieze vaat er direct in kan (JA LIEVE PUBERS THUIS: DAT DEURTJE VAN DE VAATWASSER KAN ÉCHT OPEN), de was na het opvouwen direct opruimen in de kast. Het zijn allemaal hele kleine klusjes op een mensen leven en het kan inderdaad allemaal wel wachten. Maar het werkt voor mij als een malle. En steeds weer als ik het doe, denk ik bij mezelf  'later ben je jezelf hier dankbaar voor'. 

Dus als ik dit blog heb afgeschreven, duik ik op mijn klaarliggende yoga mat en daarna drink ik koffie. Want het apparaat heeft voldoende water en koffie in het apparaat en mijn beker staat al klaar.

Zo leef ik mijn leven met een glimlach.