Minimalisme
Minimalisme in mijn leven brengen is een van de betere keuzes in mijn leven geweest. Nu is het niet zo dat er bij mij niet meer dan een bank en een stoel in de woonkamer staan, maar de overdaad aan prullaria heeft wel het pand verlaten. Ik heb dit als volgt gedaan:
Verhuizen
'Ongelooflijk hoeveel spullen een mens om zich heen kan verzamelen,' bedacht ik me, toen ik me klaar maakte om alles weer in te pakken en te verhuizen. Het was niet de eerste keer dat ik het me bedacht, want in drie jaar tijd stond er alweer een verhuizing voor de deur. Van een huwelijk, naar wonen ' op mezelf' naar samenwonen leverde in mijn geval twee verhuizingen op.
Op de een of andere manier waren er alweer veel spullen mijn huis in geslopen. Minimalisme of niet: het was meer dan ik gedacht had. Blijkbaar hebben al die spullen kleine pootjes en zijn ze zeer flexibel, waardoor ze door alle kleine gaatjes kunnen doorkruipen en stiekem mijn huis konden innemen. Ze nestelen zich in de hoek van de kast, slaan hun tenten op in lades en maken het zich gemakkelijk op de zolder en in de schuur. Ik heb ze niet gevraagd bij me te komen wonen. Toch?
Of wel?
Opruimen
Voor een ieder die me in de afgelopen periode twee keer heeft verhuisd: geen paniek, ik ga niet echt verhuizen. Ik doe echter een kleine interventie thuis. Ik wil namelijk niet in een huis wonen waar de gangpaden dichtslibben, waar ik met mijn volle gewicht (wat niet zo veel is) de kastdeuren dicht moet dwingen en waar ik mijn nek breek zodra ik via de gang mijn huiskamer in wil lopen. Ik wil het minimalisme weer terug in huis.
Verhuizen
Soms is een interventie nodig. Moeten er besluiten genomen worden. En een vraag die me hierbij helpt is: 'Als ik ga verhuizen, neem ik dit dan mee?' Heel vaak is het antwoord 'nee, want...' aanvullingen die ik hierbij heb zijn: 'ik pas het niet meer', of 'ik vind het niet mooi' of 'ik gebruik het nooit' of 'geen idee wat ik er mee moet'. En dan verdwijnt het. In het krat om te doneren, in de papierbak, ik geef het weg aan mensen die het wel willen hebben, ik breng het naar de weggeefkast hier om de hoek (bijvoorbeeld een pak wasmiddel dat we ooit kregen, maar waar mijn dochter haar eczeem door verergerde). Kortom: het verlaat mijn huis. Alles wat dubbel is, blijft niet ongebruikt in de kast staan. Ik bedenk er een nieuwe bestemming voor en dat hoeft niet bij mij thuis te zijn.
Positieve gevolgen
Gevolg: ik heb (weer) minder spullen die verhuisd moeten worden. Ook ben ik bewuster van wat ik het huis binnen sleep: wil ik het écht hebben? Heb ik het écht nodig? Soms doet het pijn: ik zag gisteren een prachtige jurk, ik zag mezelf er al in lopen. Maar had ik de jurk écht nodig? Had ik nog écht nog niet zo'n jurk? Het antwoord was dat ik een kast vol met jurken heb (wel iets minder overigens, want ik wilde ze niet allemaal mee verhuizen) en ik had er niet echt eentje nodig. Ik bespaarde mezelf ruimte in de kast, een schuldgevoel en €120,- En dat alles was me zoveel waard dat de jurk nog steeds op de paspop bij de winkel hangt en niet in mijn kast.
